Kraj Południowoczeski - Jihočeský kraj. - Czeskie klimaty - okiem Polaka

Czeskie Budziejowice utrzymują również żywe kontakty z partnerskimi miastami jak np. Nitra, Linz, Passau, Suhl, Almere i Lorient. W skład województwa wchodzi siedem powiatów: Czeskie Budziejowice, Czeski Krumlov, Jindřichův Hradec, Pisek, Prachatice, Strakonice oraz Tabor.
Województwo południowoczeskie jest, pod względem geograficznym, dość zamkniętą całością, której centrum tworzy Południowoczeska kotlina z Niecką Czeskobudziejowicką i Třebońską, położone około 400 m n.p.m. z ogromną ilością stawów. Nieckę Południowoczeską na południowym zachodzie otacza Szumawa, dalej cyple Brd, granitowa Wyżyna Środkowoczeska, Wyżyna Czesko-Morawska i Novohradské Hory. Oś województwa tworzy Wełtawa z dopływami Otawą i Łużnicą. Ponad jedną trzecią powierzchni zajmują lasy.
Województwo nie jest zbyt zasobne w bogactwa naturalne. Przeważa wydobycie piasku i żwiru, kamienia budowlanego, gliny ceglarskiej i ograniczonej ilości glinki ceramicznej, wapienia i grafitu. Istotnym bogactwem przyrodniczym są lasy. Przeważa tu przemysł przetwórczy: produkcja artykułów spożywczych, napojów, środków transportu, maszyn i urządzeń, wyrobów włókienniczych i odzieży. Największą i wzbudzającą najwięcej kontrowersji budowlą jest elektrownia jądrowa Temelin. Mimo budowy wielu nowych zakładów okręg należy do obszarów o najsłabiej rozwiniętym przemyśle w Czechach.
Z punktu widzenia transportu międzynarodowego województwo południowoczeskie zajmuje strategiczną pozycję na osi północ-południe. Przez jego terytorium przebiegają ważne trasy międzynarodowe i korytarz kolejowy północ-południe. Problemem pozostaje podłączenie województwa do sieci europejskiej.
Rolnictwo jest nastawione na produkcję roślinną, w której przeważa uprawa zbóż, roślin oleistych i ziemniaków. Obszar ten posiada kilkusetletnią tradycję w hodowli ryb, która przedstawia tu połowę całej produkcji Republice Czeskiej.
Podstawowe znaczenie dla województwa mają ogromne walory czystego środowiska naturalnego. Dlatego staje się ono również istotnym obszarem turystycznym i rekreacyjnym. Pomiędzy formami inicjatywy prywatnej w ubiegłych latach największy wzrost zarejestrował właśnie miejscowy ruch turystyczny.
CHKO (Obszar Chronionego Krajobrazu) Szumawa i Park Narodowy Szumawa (założony w 1991 r. - największy w Republice Czeskiej i w Europie) jest włączony do światowej sieci rezerwatów biosfery w ramach programu Człowiek i Biosfera (MAB) UNESCO i należy do najczęściej odwiedzanych części Republice Czeskiej. Również pozostałe CHKO: Trzeboń, Blanský Les i Novohradskie Hory przyciągają turystów ceniących czyste powietrze i słabo zaludniony teren. Wyraźnym rysem krajobrazowym są nie tylko stawy (największy Rożmberk), ale i zapory kaskady wełtawskiej, z których największą jest jezioro Orlickie, a najdłuższą Lipno. Znajdziemy tu również zabytki techniki, wśród których należy wymienić Schwarzenberski Kanal, Trzebińską Zlatą Stokę oraz wąskotorowe koleje w Jindřichowie-Hradcu i Novej Bystřicy. Niezwykle cenne są również zabytki kulturalne: Czeski Krumlov i Holašovice są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO.

Z punktu widzenia ruchu turystycznego cały obszar województwa południowoczeskiego należy do turystycznego i marketingowego regionu Jižní Čechy (Czechy Południowe), sięga tu i turystyczny region Šumava (Szumawa).