Mariańskie Łaźnie - 2. najsławniejsze, czeskie uzdrowisko. - Czeskie klimaty - okiem Polaka

Przejdź do treści

Menu główne:

Mariańskie Łaźnie - 2. najsławniejsze, czeskie uzdrowisko.

Miasta i inne atrakcje

Historia Mariańskich Łaźni (cz. Mariánské Lázně).

To jedno z najpiękniejszych sanatoriów Europy, słynące z krystalicznego, górskiego powietrza i wspaniałych krajobrazów. Otoczone z trzech stron lesistymi wzgórzami Mariańskie Łaźnie leżą na wysokości 630 m n.p.m. Balneologicznym bogactwem jest ponad 130 zimnych źródeł mineralnych tryskających w najbliższej okolicy, z których 40 wykorzystuje się do celów leczniczych. Są tu też złoża dwutlenku węgla i borowin. Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu chorób kobiecych, kręgosłupa, dróg moczowych i nerek. Oprócz typowych zabiegów leczniczych można skorzystać z bogatej oferty fitness i wellness. Z trzech wielkich czeskich uzdrowisk Mariańskie Łaźnie są najmłodsze, ale za to drugie co do wielkości. Rocznie przyjeżdża tu 40 tysięcy gości. Do kuracji pitnych używa się 6 głównych źródeł: Křížový (Krzyżowy), Rudolfův (Rudolfa), Karolinin (Karoliny), Lesní (Leśny) i Ambrožův (Ambrożego).

Jeszcze na początku XVIII wieku rósł tu las. Pierwsze sanatorium wzniesiono w 1786 roku, a już sto lat później był to jeden z najsłynniejszych europejskich kurortów. Szybki rozwój w XIX w. przyciągnął wielu znakomitych gości. Osiem razy odwiedził Mariańskie Łaźnie angielski król Edward VII, wielokrotnie bywali Goethe, Wagner, Strauss, Kafka, Freud, Edison, a Mark Twain nazwał je najmilszym i najnowocześniejszym miastem na kontynencie. Fryderyk Chopin odwiedził kurort w 1836 r. Hotel Pod Białym Łabędziem, w którym się wówczas zatrzymał, dziś nazywa się Pension Chopin (Hlavni Namesti 47). W Mariańskich Łaźniach aż tłoczno od efektownych XIX-wiecznych zabytków.

Źródło Krzyżowe (cz. Křížový pramen).

Jest to najsłynniejsze źródło w Mariańskich Łaźniach. Początkowo nazywany był Słonym Źródłem (cz. Slaný pramen), ze względu na słonawy posmak wód. W źródle tym bije silnie zmineralizowana woda o działaniu przeczyszczającym. Pierwsze wzmianki o źródle pochodzą z 1749 roku, z roczników Klasztoru w Tepli, gdzie zostało wymienione jako źródło soli i słonej wody. Obecny pawilon został zbudowany na początku XX wieku, na wzór poprzedniego imponującego pawilonu z kopułą wspartą na 72 jońskich kolumnach. Nazwa źródła Krzyżowy pochodzi od dużego, drewnianego krzyża umieszczonego obok źródła w 1749 roku przez klasztornego lekarza Damiána Schulza.

Źródło Karoliny (cz. Karolinin pramen).

W źródle tym bije żelazawa, nisko zmineralizowana woda z podwyższoną zawartością magnezu. W 1870 roku źródło zostało nazwane na cześć żony cesarza Franciszka I - Karoliny Augusty. Kolumnada nad źródłem została zbudowana w 1869 roku. Wody służą zarówno do picia jak i do kąpieli leczniczych.

Źródło Rudolfa (cz. Rudolfův pramen).

To dzięki wodzie z tego źródła została ugruntowana reputacja Mariańskich Łaźni jako uzdrowiska leczącego choroby dróg oddechowych. Ze źródła bije żelazawa, nisko zmineralizowana woda z podwyższoną zawartością wapnia. Wodę można pić zarówno przy źródle, w drewnianym pawilonie, ale również w pawilonach Karolinowym i Krzyżowym, gdzie doprowadzana jest przez rurociąg. Wody ze źródła Rudolf Stary jest przeznaczona do picia oraz do butelkowania, natomiast ze źródeł Rudolf I oraz Rudolf II do kąpieli leczniczych.

Główna Kolumnada (cz. Hlavní kolonáda).

Największe wrażenie robi górująca nad miastem 138-metrowa Główna Kolumnada - potężna, odlana z żeliwa w hucie w Blansku pijalnia w neobarokowym stylu. Wpadające przez przeszklone ściany słońce oświetla ażurową, metalową konstrukcję. W czasie kiedy powstała, w latach 1888-1889, była bardzo nowoczesna. Jest to projekt dwóch wybitnych architektów: Mikscha oraz Niedzielského. W okresie II wojny światowej Kolumnadzie groziła rozbiórka na cele zbrojeniowe. Pierwsza renowacja miała miejsce w 1976 roku. Ostateczny remont został zakończony w 1986 roku. Kolumnada razem z pawilonami źródeł: Krzyżowego, Rudolfa i Karolinowego oraz Śpiewającą Fontanną tworzą obecnie główny deptak uzdrowiska. Od 1 lipca 2010 roku Kolumnada stała się Narodowym Zabytkiem Kultury Republiki Czeskiej. Tutaj odbywa się większość koncertów i artystycznych występów, bez których nie może się obyć żadne uzdrowisko. Można spacerować sącząc wodę z porcelanowego kubeczka z długim, wygiętym dziobkiem (picie przezeń chroni zęby przed szkodliwym działaniem związków mineralnych zawartych w wodzie, zwłaszcza związków żelaza). Stoiska z nimi są na każdym kroku, a wybór wzorów olbrzymi: rokokowe (różowe, pękate, ze złoceniami), płaskie, mieszczące się w kieszeni, białe, dekorowane błękitnym motywem "cebulowym" (jeden z najstarszych wzorów manufaktury miśnieńskiej), albo po prostu z napisem "Marienbad".

Śpiewająca Fontanna (cz. Zpívající Fontána).

Tuż obok Kolumnady znajduje się niezwykle interesująca Śpiewająca Fontanna. Powstała ona w 1986 roku, według pomysłu Pavla Mikšíka przy okazji ostatniej renowacji Kolumnady, razem z dwiema sąsiednimi, dużo mniejszymi fontannami. Fontanna znajduje się w okrągłym basenie o średnicy 20 metrów. Dysze usytuowane są zarówno w centralnej części jak i na obwodzie basenu. Sterowanie komputerowe zapewnia wiele wspaniałych efektów. O każdej nieparzystej godzinie fontanna gra i tańczy w rytm muzyki klasycznej lub filmowej, od Mozarta do Vangelisa. Dwa ostatnie, wieczorne pokazy połączone są również z kolorową iluminacją świetlną.

Pozostałe zabytki.

Wśród zabytków na uwagę zasługuje cerkiew prawosławna św. Włodzimierza z 1902 r. z niezwykle bogatym ikonostasem, podobno największym porcelanowym wyrobem na świecie oraz kościół Wniebowstąpienia NMP z 1848 r. w stylu neobizantyjskim. Przy ulicy Głównej ciągnie się szeregi wielopiętrowych, eklektycznych, secesyjnych i empirowych kamienic, które aż kipią od stiukowych dekoracji. Cóż za bogactwo XIX-wiecznych form! Girlandy liści i kwiatów, kiście owoców, kolumny we wszystkich możliwych stylach (w większości nieznanych starożytnym), orły z rozpostartymi skrzydłami, amorki, herbowe kartusze, muskularni mężczyźni i kariatydy o nagich biustach. Gipsowe dekoracje wdzierają się wszędzie, oplatają brzuchate balkony, masywne gzymsy, wypełniają prawie wszystkie tympanony. Wydają się żyć własnym życiem.

Wafle Zdrojowe - Kolonada.

Lázeňské oplatky - są to okrągłe albo w kształcie trójkątów, przekładane różnymi kremami słynne zdrojowe wafelki firmy Kolonada, produkowane tutaj od 1840 roku. Opłatki można zakupić w kilku różnych smakach: orzechowym, czekoladowym, cynamonowym, nugatowym, migdałowym, ajerkoniakowym oraz waniliowym. Sprzedawane są najczęściej w czeskich uzdrowiskach, takich jak: Karlowe Wary gdzie można również zjeść je na ciepło, Franciszkowe Łaźnie oraz w miejscu swojego powstania w Mariańskich Łaźniach. Wafelki powstały w połowie XIX wieku w celu zniwelowania niezbyt przyjemnego smaku tutejszych wód zdrojowych. Służyły XIX wiecznym damom jako przegryzka po piciu wód leczniczych, stąd ich niewielka grubość, ale intensywny i zdecydowany smak.

Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego