Mariańskie Łaźnie - 2. najsławniejsze, czeskie uzdrowisko. - Czeskie klimaty - okiem Polaka

Jeszcze na początku XVIII wieku rósł tu las. Pierwsze sanatorium wzniesiono w 1786 roku, a już sto lat później był to jeden z najsłynniejszych europejskich kurortów. Szybki rozwój w XIX w. przyciągnął wielu znakomitych gości. Osiem razy odwiedził Mariańskie Łaźnie angielski król Edward VII, wielokrotnie bywali Goethe, Wagner, Strauss, Kafka, Freud, Edison, a Mark Twain nazwał je najmilszym i najnowocześniejszym miastem na kontynencie. Fryderyk Chopin odwiedził kurort w 1836 r. Hotel Pod Białym Łabędziem, w którym się wówczas zatrzymał, dziś nazywa się Pension Chopin (Hlavni Namesti 47). W Mariańskich Łaźniach aż tłoczno od efektownych XIX-wiecznych zabytków.

Główna Kolumnada (cz. Hlavní kolonáda).

Największe wrażenie robi górująca nad miastem 138-metrowa Główna Kolumnada - potężna, odlana z żeliwa w hucie w Blansku pijalnia w neobarokowym stylu. Wpadające przez przeszklone ściany słońce oświetla ażurową, metalową konstrukcję. W czasie kiedy powstała, w latach 1888-1889, była bardzo nowoczesna. Jest to projekt dwóch wybitnych architektów: Mikscha oraz Niedzielského. W okresie II wojny światowej Kolumnadzie groziła rozbiórka na cele zbrojeniowe. Pierwsza renowacja miała miejsce w 1976 roku. Ostateczny remont został zakończony w 1986 roku. Kolumnada razem z pawilonami źródeł: Krzyżowego, Rudolfa i Karolinowego oraz Śpiewającą Fontanną tworzą obecnie główny deptak uzdrowiska. Od 1 lipca 2010 roku Kolumnada stała się Narodowym Zabytkiem Kultury Republiki Czeskiej. Tutaj odbywa się większość koncertów i artystycznych występów, bez których nie może się obyć żadne uzdrowisko. Można spacerować sącząc wodę z porcelanowego kubeczka z długim, wygiętym dziobkiem (picie przezeń chroni zęby przed szkodliwym działaniem związków mineralnych zawartych w wodzie, zwłaszcza związków żelaza). Stoiska z nimi są na każdym kroku, a wybór wzorów olbrzymi: rokokowe (różowe, pękate, ze złoceniami), płaskie, mieszczące się w kieszeni, białe, dekorowane błękitnym motywem "cebulowym" (jeden z najstarszych wzorów manufaktury miśnieńskiej), albo po prostu z napisem "Marienbad".

Śpiewająca Fontanna (cz. Zpívající Fontána).

Tuż obok Kolumnady znajduje się niezwykle interesująca Śpiewająca Fontanna. Powstała ona w 1986 roku, według pomysłu Pavla Mikšíka przy okazji ostatniej renowacji Kolumnady, razem z dwiema sąsiednimi, dużo mniejszymi fontannami. Fontanna znajduje się w okrągłym basenie o średnicy 20 metrów. Dysze usytuowane są zarówno w centralnej części jak i na obwodzie basenu. Sterowanie komputerowe zapewnia wiele wspaniałych efektów. O każdej nieparzystej godzinie fontanna gra i tańczy w rytm muzyki klasycznej lub filmowej, od Mozarta do Vangelisa. Dwa ostatnie, wieczorne pokazy połączone są również z kolorową iluminacją świetlną.

Pozostałe zabytki.

Wśród zabytków na uwagę zasługuje cerkiew prawosławna św. Włodzimierza z 1902 r. z niezwykle bogatym ikonostasem, podobno największym porcelanowym wyrobem na świecie oraz kościół Wniebowstąpienia NMP z 1848 r. w stylu neobizantyjskim. Przy ulicy Głównej ciągnie się szeregi wielopiętrowych, eklektycznych, secesyjnych i empirowych kamienic, które aż kipią od stiukowych dekoracji. Cóż za bogactwo XIX-wiecznych form! Girlandy liści i kwiatów, kiście owoców, kolumny we wszystkich możliwych stylach (w większości nieznanych starożytnym), orły z rozpostartymi skrzydłami, amorki, herbowe kartusze, muskularni mężczyźni i kariatydy o nagich biustach. Gipsowe dekoracje wdzierają się wszędzie, oplatają brzuchate balkony, masywne gzymsy, wypełniają prawie wszystkie tympanony. Wydają się żyć własnym życiem.