Menu główne:
Czechy (cz. Česko), Republika Czeska (cz. Česká republika) – państwo śródlądowe w Europie Środkowej. Stolicą i największym miastem Czech jest Praga. Państwo czeskie dzieli się na czternaście krajów. Czechy są republiką parlamentarną, demokratycznym państwem prawa o liberalnym systemie rządów, opartym na swobodnej rywalizacji partii i ruchów politycznych. Głową państwa jest prezydent. Naczelnym organem władzy ustawodawczej jest parlament z Izbą Poselską i Senatem. Naczelnym organem władzy wykonawczej jest rząd z czternastoma ministerstwami, natomiast władzy sądowniczej Sąd Konstytucyjny i Sąd Najwyższy.
Początki państwowości czeskiej sięgają IX wieku, kiedy księstwa czeskie zostały zjednoczone przez Przemyślidów, panujących do 1306 r. W 1019 r. Brzetysław I zjednoczył Czechy i Morawy, a w 1085 r. Wratysław II został koronowany na króla. Wtedy też Czechy weszły w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W latach 1310–1437 na tronie zasiadali Luksemburgowie. Za czasów Karola IV Czechy, a przede wszystkim Praga, stały się centrum Świętego Cesarstwa Rzymskiego przeżywając swój największy rozkwit. Reformatorska działalność husytów wywołała wojny religijne z katolikami, które doprowadziły do spadku znaczenia Czech. Od 1526 r. na tronie zasiadali Habsburgowie, którzy wprowadzili rządy absolutystyczne. Po bitwie białogórskiej w 1620 r. rozpoczął się proces rekatolicyzacji i germanizacji kraju. W 1804 r. Czechy stały się częścią Cesarstwa Austriackiego i później Austro-Węgier. Niemniej przez cały okres panowania Habsburgów ziemiom czeskim przysługiwały różne atrybuty państwowości. Na przełomie XVIII i XIX w. doszło do odrodzenia narodowego. W wyniku I wojny światowej doszło do rozpadu Austro-Węgier i powstania Czechosłowacji, wspólnego państwa Czechów i Słowaków. Podczas II wojny światowej czeska część kraju weszła w skład III Rzeszy, podczas gdy Słowacja ogłosiła niepodległość jako niemiecki sojusznik. W 1945 r. doszło do ponownego zjednoczenia Czechosłowacji, która znalazła się w strefie wpływów ZSRR. W 1968 r. doszło do interwencji wojsk Układu Warszawskiego i likwidacji "socjalizmu z ludzką twarzą" – liberalnego czechosłowackiego komunizmu. Nastąpił okres tzw. "normalizacji", czyli wprowadzania radzieckich standardów. W 1989 r. nastąpiła pokojowa zmiana ustroju na kapitalistyczny, a w 1993 r. doszło do pokojowego rozdzielenia Czechosłowacji na Czechy i Słowację.
Czechy są państwem w środkowej Europie, bez dostępu do morza. Graniczą od zachodu z Niemcami, od południa z Austrią, od wschodu ze Słowacją i od północy z Polską. Większość terytorium Czech zajmują tereny wyżynno-górskie Masywu Czeskiego. Jest on otoczony z trzech stron górami: Sudetami (Śnieżka 1602 m n.p.m.), Rudawami (Klínovec 1244 m n.p.m.), Lasem Czeskim (1042 m n.p.m.), Lasem Bawarskim oraz Szumawą. Środkowa część Masywu Czeskiego jest zapadliskiem z doliną Łaby, zaś na południu znajdują się kotliny Trzebońska i Budziejowicka. Od Karpat Masyw Czeski oddzielony jest na wschodzie morawsko-śląskim pasem obniżeń.
Czechy leżą w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego. Położenie Czech w Europie Środkowej, w sąsiedztwie Polski warunkuje istnienie klimatu przejściowego. Tak samo jak Polska, Czechy znajdują się w strefie wpływów zarówno mas polarno-morskich znad Oceanu Atlantyckiego, jak i mas kontynentalnych pochodzących z Azji. Wynikiem tego fakt jest zmienność pogodowa. Czechy tak jak Polska mają zbliżone wartości termiczne i opadowe.
Od wielu lat Czechy stale goszczą w naszym terminarzu turystycznym. Uwielbiamy tam jeździć, zwiedzać i poznawać wspaniałe atrakcje turystyczne. Przed laty nasze podróże nie były w żaden sposób dokumentowane. Dopiero pojawienie się tak powszechnie cyfrowych aparatów fotograficznych umożliwiło nam w większym zakresie dokumentować nasze podróże. Od pewnego czasu rozpocząłem prace nad upublicznieniem wrażeń z naszych podróży wspartych na sporej ilości zdjęć. Wiele z atrakcji, które nas oczarowały nie są zbyt znane wśród naszych znajomych. Polakom Czechy kojarzą się głównie z Pragą, piwem oraz Szwejkiem i knedliczkami. A jest to kraj o wiele bogatszy i o wiele szerszy niż nam się wydaje.
Dzięki swojej bogatej historii oraz innemu niż polski stosunkowi do najeźdźców w Czechach możemy dziś oglądać o wiele więcej zabytków architektury niż w Polsce. Jedynie zabytki sakralne w okresie komunizmu były bardzo mocno niszczone i nikomu nie zależało na ich renowacji. Dopiero po 1989 roku rozpoczął się proces stopniowego przywracania ich do życia. Zapraszamy do wycieczki naszymi śladami.